Hoe is jouw carrière verlopen ?
Ik zat tijdens mijn middelbare schooltijd veel aan mijn brommer te sleutelen. Hierdoor was het logisch dat ik na mijn VWO een technische opleiding zou gaan doen; dat werd HTS-werktuigbouw. Ik was echter nog maar 21 jaar toen ik al mijn diploma haalde waardoor het bedrijf waar ik destijds afstudeerde mij het advies gaf om door te leren of te gaan reizen. Bij dat betreffende bedrijf werd ik met mijn leeftijd nog niet serieus genomen voor een HTS-job.
Ik heb familie in Brazilië wonen waardoor ik besloot om daar maar eens naartoe te gaan. Ik kreeg een baantje als tekenaar constructeur bij een bedrijf dat containersystemen voor vrachtauto’s maakt. Het voordeel was dat je dan niet zoveel hoefde te praten want ik sprak immers geen woord Portugees. Na anderhalf jaar kwam ik weer terug in Nederland en kreeg ik een traineeship voor jonge HTS-ers aangeboden bij een bedrijf in Hoofddorp. Ik woonde toen in hetzelfde dorp, dus lekker makkelijk op de fiets naar mijn werk. Ondanks dat ik werkelijk geen idee had wat de functie inhield begon ik op de inside sales, hetgeen mij zo goed beviel dat ik al snel doorgroeide om naar buiten te gaan. Ik heb daarna ook nog de productmarketing gedaan. Na 10 jaar besloot ik het bedrijf te verlaten, maar bleef in de markt en kwam bij een vergelijkbaar bedrijf te werken. Ik kreeg daar mijn eerste managementfunctie in de rol van marketingmanager. Ik merkte echter dat ik sales veel leuker vind en kreeg de mogelijkheid om na een periode van twee jaar salesmanager te worden. De grootte van mijn team varieert nu tussen de 5 en 10 personen. Om de twee jaar is er wel weer een beweging wat invloed heeft op het team. Soms zit inside sales erbij, maar is nu weer apart.
Wie is Marcel privé ?
Ik ben op 31-juli-1972 in Badhoevedorp geboren en heb in mijn jeugd altijd in Hoofddorp gewoond. Ik woon nu zo’n 20 jaar in Nieuw-Vennep met mijn vrouw Sonja en 3 kinderen. Bastiaan (15), Amber (13) en Wouter (11). Ik kon in mijn jeugd redelijk goed basketballen trainde 4x per week plus een wedstrijd, maar het bleef bij een hobby. Ik speel nu nog steeds met dezelfde vrienden fanatiek basketbal. We vertellen nog steeds graag na de wedstrijd hoe mooi de acties waren alsof we in de NBA spelen. Helaas met covid-19 is dit nu allemaal weggevallen.
Als kind wilde ik graag worden?
Ik was als kind ontzettend braaf en kwam daardoor nooit in de problemen. Ik heb dat later overigens wel ingehaald. Ik wist niet goed wat ik wilde worden laten. Ik heb wel getracht om piloot te worden maar viel uiteindelijk na een paar selectietests al af.
Wat was jouw eerste baantje?
Ik kan mij, toen ik 16 jaar was, nog het meeste herinneren van een baantje in een kledingmagazijn, Dit was vrij ongeschoold werk en in het eerste jaar gaf de leidinggevende redelijk wat verantwoordelijkheid aan de mensen zelf, zoals de tijdplanning. Hierdoor zorgden wij ervoor dat er voldoende ruimte was voor de volgende zending en dat de zendingen klaar stonden voor transport. Prima en leuk werk om te doen maar toen ik daar na de zomer weer terugkwam was het heel erg directief geworden. Ik kreeg een taakje en als ik daar mee klaar was kreeg ik weer een nieuw taakje. Ik heb daar dus geleerd dat hoe meer je iets oplegt hoe minder zelf initiatief mensen tonen.
Ik kan niet geloven dat ik dat gedaan heb?
Ik ben nog steeds enorm trots dat ik destijds naar Brazilië ben gegaan. Ik woonde tot dan toe veilig thuis en sprak de taal totaal niet, nu overigens wel. Ik was vanuit mezelf heel gedisciplineerd en dacht dat iedereen zo in elkaar zat. Welkom dan in een dergelijk land waar het zeker anders kan; ik leerde dat mensen zeker niet allemaal hetzelfde zijn. Het was zelfs zo dat het bedrijf waar ik werkte iedereen een bonus van 10 % gaf als je gewoon maar elke dag op het werk kwam en nog steeds haalde bijna niemand dat. Na 3 maanden had ik ook het Zuid-Amerikaans ritme te pakken en haalde die bonus ook niet meer. De les die ik toen geleerd heb is dat ik niet geloof dat mensen gaan werken voor hun bonus. Als het goed gaat met het bedrijf kan het bedrijf een bonus uitkeren, maar maak niet de fout dat je mensen hiermee kan motiveren.
Wat is jouw belangrijkste levensles?
Gedurende mijn carrière heb ik een bepaald motto ontwikkeld, namelijk dat je beter 9 keer sorry kunt zeggen, dan dat je 1 keer om toestemming gaat vragen. Doe nu maar gewoon wat jij denkt dat het beste is. Je hoort vanzelf wel als het een keer niet goed is. Dan zeg je sorry en krijg je waarschijnlijk wel de felicitaties voor de order.
Wat staat er nog op jouw zakelijke Bucket List?
Ik zou nog wel graag weer voor een Braziliaans bedrijf willen werken of voor een bedrijf dat een vestiging in dat land heeft waardoor ik dan een paar keer per jaar er naartoe kan gaan.
Wat is jouw grootste bron van inspiratie?
Basketbal is voor mij erg belangrijk en dan met name het sociale eromheen. Een vorige manager zag dit en besloot ons team te sponsoren waardoor we er dus goed uit zagen en hij zorgde ervoor dat ik bij elke thuiswedstrijd het eerste rondje voor de tegenstander kon declareren (25 euro). Met 9 thuiswedstrijden was dit een minimale investering maar ik deed een stapje extra. Een uitspraak van Steve Jobs die mij altijd is bijgebleven :
Het is geen probleem om een team te hebben met alleen maar A-kwaliteit spelers. Dat zijn echt geen egotrippers en willen elkaar prima de bal toespelen. Ze zijn ook prima te sturen en te coachen. Maar een A-speler zal nooit van een coach/manager accepteren dat er een B-speler wordt opgesteld.
Wat is jouw grootste blunder in sales?
Denken dat de order binnen is. Deze claimen, vieren en dan er toch achter komen dat je iets te vroeg gejuicht hebt. Dat doet zeer.
Wat is het leukste salestraject dat je hebt gedaan?
Ik vind zoveel dingen leuk; zoals één van de uitdagingen die mij momenteel erg bezighoudt, namelijk om mijn team gemotiveerd te houden. Iedereen is zo gewend om naar bedrijven toe te gaan en het verkoopgesprek F2F te doen. Maar we zitten nu thuis en dat is maar saai. Hoe blijf je in contact met je relaties en hoe kom je aan nieuwe prospects?
